روستای نویس قم

قم یکی از شهرستان‌های محبوب ایران که بیشترین شهرت خود را مدیون حرم حضرت معصومه (س) است و هر ساله جمع کثیری از مسافران را به سمت خود می‌کشاند. اما قم در کنار امکان مذهبی جذاب و متعدد خود، دارای موقعیت‌ها جغرافیای بسیار خوبی بوده که سبب پیدایش جاذبه‌های طبیعی و دیدنی متنوعی گشته است. بنابراین اگر این بار گذرتان به شهر قم افتاد، به روستاهای زیبای اطراف آن که محیط‌های دنج و دلپذیری برای طبیعت گردی دارد، سری بزنید و خود را به یک گشت و گذار در دل طبیعت مهمان کنید.

معرفی نویس

روستای نویس یکی از روستاهای تاریخی قم بوده که در فاصله 88 کیلومتری از شهر قم و 55 کیلومتری از شهر ساوه می‌باشد. نویس به سبب آب و خاک مرغوب حاصلخیز، امنیت و اقلیم مناسب در همسایگی روستاهایی نظیر قاهان، کاسوا، ونان و مهرزمین شکل گرفت. این روستا در ارتفاع 1700 متری از سطح دریا دارای آب و هوای کوهستانی بوده و همچنین وجود سه رودخانه پر آب در این روستا، تابستان‌هایی خنک تر از شهر قم را برای اهالی این روستا رقم می‌زند.

برای رسیدن به روستا زیبا نویس کافیست راهی جاده سلفچگان به ساوه شوید و پس از طی 40 کیلومتر از سلفچگان یک فرعی در سمت چپ جاده قرار داشته که اگر قدم در این مسیر بگذارید پس از پیمودن حدودا 23 کیلومتر مسیر آسفالته و بعد از روستا آغلک و قاهان، به روستا نویس خواهید رسید.

این روستا از مجموع سه محله با نام‌های «مل لور» یا همان محله بالا، «پاچنار» یا همان پشت ده و «رودبار» یا همان محله پایین، تشکیل شده است.
در ابتدای روستا، جاده به دو قسمت تقسیم می‌شود که یکی از مسیرها شما را به قتلگاه یا همان گلزار شهدا برده و جاده دیگر، راهیست به دل روستا. در بدو ورود به روستا، آرامگاه «بی‌بی شریفه خاتون» در مقابل دیدگانتان نقش می‌بندد که در قسمت پایینی این مزار شریف، گورستان روستاییان قرار داشته و نهر آبی در آنجا روان است. به گفته محلی‌ها این آرامگاه، مرقد دختر امام موسی بن جعفر (ع) و خواهر امام رضا (ع) است و همچنین روستاییان مراسم سنتی، اعیاد و جشن سال نو را در این بارگاه برگزار می‌کنند و تعزیه روز عاشورا را نیز در قتلگاه برپا می‌نمایند.

از مهم‌ترین آثار تاریخی این روستا می‌توان از آتشکده باستانی نام برد که بازمانده از دوره ساسانیان بوده و این آتشکده که به «چهار طاقی» معروف بوده در دشتی به نام برزه قرار گرفته و چهار ستون و سقف آن از سنگ و گل ساخته شده است.
از دیگر مکان‌های تاریخی و دیدنی این روستا نیز می‌توان به حمام نویس، حسینیه، سنگ اسب و... اشاره کرد.

مذهب اهالی نویس

مذهب مردم روستای نویس شیعه اثنا عشری است و از نظر فرهنگ مذهبی شبیه به مردم قم می‌باشند. همچنین نویس مهد پرورش بزرگان مذهبی همچون مرحوم آیت الله نویسی و مرحوم آیت الله شیخ حسن رجبی نویسی بوده است.

شغل و محصولات

مردم نویس اگر کارگر و دامدار نباشند از راه کشاورزی امرار معاش می‌کنند و یا در معدن سنگ مرمر که در جنوب غرب روستا قرار دارد، مشغول به کار هستند. البته ناگفته نماند قریب به 50 سال است صنعت قالیبافی نیز توسط یک خانم قمی وارد این روستا شده و اغلب منبع درآمدی برای جوانان می‌باشد.
این روستا دارای سه رودخانه به نام‌های دران، دوریه و خامه بوده و همچنین 15 رشته قنات دارد که غالبا آب مختص کشاورزی از این قنوات و رودخانه‌ها تامین می‌شود.

صنعت گذشته نسبتا دور روستای نویس عبارت بود از تخت کشی، گیوه چینی، چرخ سازی، ارس دوزی، واریسه سازی، ریسه بافی، نخ تابی، مسگری، حلب سازی و... که هم اکنون به فراموشی سپرده شده است.
بیشتر محصولات نویس گردو، توت، بادام، زردآلو، گیلاس، انگور، آلبالو، فندق و... می‌باشد و همچنین در دشت‌های آن گندم، جو، سیب زمینی، لوبیا، شبدر و... کشت می‌شود.